در این مقاله قصد داریم تا فرم دوم وینگ چون که با نام چام کیو شناخته میشود را بررسی کنیم و فلسفه پنهان این فرم کاربردی را برا شما شرح دهیم
همان طور که قبلا اشاره کردیم وینگ چون شامل چهار فرم بدون سلاح (سیو لیم تائو، چام کیو و بیوچی) و دو فرم با سلاح ( لاک دیم بون و بارت چام دائو) است.
فراموش نکنید یک هنرجو باید بداند چگونه و برای چه یک فرم را تمرین میکند.
چام کیو در لغت به معنای یافتن/ در جستوجوی پل است.
چام (尋) معنای جستوجو، به دنبال چیزی گشتن و اکشتاف را دارد
کیو (橋) به معنای پل و راه ارتباطی می باشد
بخش اول
همانطور که در مقاله سیو لیم تائو اشاره شد(فلسفه سیولیم تائو) در ابتدا وینگ چون شامل یک فرم کلی به نام سیو لیم تائو بوده است و پس از مدتی این فرم طولانی تقسیم شده و به سه فرمی که امروزه می بینم تبدیل شده است.
چام کیو نیز همانند فرم سیو لیم تائو در راستای فلسفه تائوئیسم قرار دارد و ما را به بی شکلی و پیروی از غرایز طبیعی سوق می دهد. اما در چام کیو قدم ها و ضربات پا به حرکات ایستای سیولیم تائو افزوده می شود. زوایه های جدیدی برای دستان افزوده پدید میآید و هنرجو میآموزد تا دستان به صورت جدا از هم تکنیک ها را اجرا کنند.
هنرجویان پیش از شروع چام کیو باید به مهارت لازم در اجرای کامل فرم سیو لیم تائو، چرخشها (انتقال نیرو)، انواع قدم ها (مستقیم،۴۵ درجه و۹۰ درجه)، ضربات پا و غیره رسیده باشند. در سیو لیم تائو تمام حرکات بصورت ثابت و در جهت درک خط مرکزی بدن(center line) است. اما در چام کیو هنرجو انتقال نیرو و حرکت به همراه دفاع و حمله را فرامی گیرد.
علت نام گذاری چام کیو را با توجه کلمهای که معنای پل می دهد می توان به دو صورت بررسی کرد: