بیوچی: فرم مرگبار وینگ‌چون

بیوچی/ بیوتز

سومین فرم بدون سلاح وینگ چون با نام بیوچی شناخته می شود. این فرم در درجات تکنسینی (استادی) آموزش داده می شود و شامل تکنیک های مرگباری است. بیوچی را تقریبا در تمام جهان به عنوان فرم سری و مخفی وینگ چون میشناسند.
بیوچی(標指) در لغت به معنی انگشتان پرتاب شونده است.
標 به معنای پرتاب شونده، علامت زننده
指 به معنای انگشت

روش‌های نوشتاری متفاوت این فرم (بیوچی/بیوجی/بیوتز) در استایل های مختلف وینگ چون، به دلیل دشواری ترجمه زبان کاتونی به زبان های دیگر است.
بیوچی طبق نقل قول های قدیمی تنها به شاگردان نزدیک و قدیمی آموزش داده می شود و تکنیک های آن به صورت سری بین استاد و شاگرد باقی می ماند. همین امر باعث شده بین مربیان وینگ چون در سراسر جهان تفاوت هایی در این فرم دیده شود و بعضی استایل ها قسمت های کمتری از آن را اجرا کنند.
در این مقاله قصد داریم تا زوایای مختلف این فرم را بررسی کنیم.

همانطور که در مقاله های سیونیم تائو و چام کیو گفته شد، باید مراحل وینگ چون را به درستی و به ترتیب طی کنید تا در جایگاه درست، هر فرم را بیاموزید و کاربرد‌های ان آشنا شوید.

مقاله سیو نیم تائو/ چام کیو

بدون تسلط کافی بروی فرم‌های سیونیم تائو و چام کیو که اصول پایه وینگ چون را در خود دارند فراگیری فرم بیوچی هیچ سودی برای شما نخواهد داشت. بطور کلی فرم بیوچی دارای پیش نیاز‌های زیادی است چه از لحاظ روحی و چه از نظر جسمی. اما بطور کلی هماهنگی عصب عضله در پیچش ها و انتقال ها نقش مهمی در این فرم دارد.
ساختار فرم بیوچی:
فرم بیوچی شامل حرکات مختلف دست ،انگشتان وآرنج است. دراین فرم نیز همانند چام کیو از نیرو گشتاور بدن و قدم های کوتاه استفاده می شود تا در فواصل کوتاه بتوان ازحداکثر نیرو استفاده کرد.
بخش اول فرم شامل ضربات انگشت به چشم و ضربات سنگین آرنج (سه نوع ضربه آرنج وینگ چون) در زاوایای مختلف به سر،گردن و دنده‌های شناور است. در حقیقت در این بخش است که اصطلاح مشت یک اینچی و ضربات در فاصله کوتاه شکل می گیرد. همچنین حرکات/ضربات پای بیوچی ( ضربات دایره‌ای) برای کنترل حریف و هدایت نیروی خط مرکزی حریف می باشد و یک تمرین بسیار عالی برای افزایش تعادل است. همچنین بخشی از حرکات برای ایجاد موقعیت ضد حمله و استفاده از نقاط حیاتی حریف تعریف می شود. واز سوی دیگر تمرین مداوم و کاربردی این بخش شما را قادر می سازد تا درک صحیحی از فاصله آرنج و مشت یک اینچی پیدا کنید.

در بخش‌های میانی، تکنیک های جفت دست برای تکمیل درک نیرو و توانایی بازیابی انرژی طراحی شده است (جایی که تمرین برای دفاع و حمله همزمان و پیچش و انتقال های نیروی سریع ما را برای شرایط غافلگیری آماده میکند).
این بخش تکنیک هایی را شامل می شود که در فرم بعدی یعنی فرم آدمک چوبی نیز تکرار می شود و پایه گذار حرکات فرم آینده خواهد بود. همچنین تمرین شرایط اضطرای برای دفاع نیز یکی از مبحث های مهم این بخش است.
در بخش پایانی نیز تکنیک های بازیابی سریع خط مرکزی و حملات نهایی به نقاط حیاتی تمرین میشود.
همانطور که قبلا ذکر شده بود تمرین و تکرار حرکات یک فرم به تنهایی کافی نیست و هنرجو باید توانایی و دانش نحوه استفاده از تکنیک ها را بیاموزد. در کنار این دو مورد، فرا گیری فلسفه یک فرم دریچه جدیدی برای هر هنرجو باز می کند.

فلسفه و مزایای بیوچی
بطور کلی فرم بیوچی به عنوان فرم اضطرای معرفی می شود. به این معنی که فقط در مواقع ضروری که یک تهدید خطرناک وجود دارد و یا در زمانی که یک مبارزه آنطور که میخواستیم پیش نرفته است و در شرایط شکست و آسیب قرار گرفته ایم از تکنیک های این فرم استفاده می کنیم.
شاید به همین است که گفته می شود فرم بیوچی به بیگانه ها آموزش داده نمی شود.
در حقیقت آنچه در سبک وینگ چون به عنوان یک اصل مبارزه آموزش داده می شود و در فرم های سیولیم تائو و چام کیو بررسی می شود، تنها به عنوان یک قالب و روش مبارزه است و هرچه هم این تکنیک ها کامل باشد اشتباه و خطای شخص و اجرا کننده انکار نا پذیر است.
در اینجا بیوچی به عنوان یک فرم مهم خطرناک، اصول و قالب همیشگی را ترک کرده و به ما کمک میکند تا در شرایط اضطراریی بتوانیم از خود دفاع کنیم و به مهاجم آسیب برسانیم.
با تمرین بیوچی هنرجو میتواند تکنیک های وینگ چون خودش را اصلاح و ارتقاء دهد. برای مثال در بیوچی نوعی دقت (ضربه) نقطه‌ای مورد تمرین قرار می گیرد که می تواند بطور کلی تاثیری زیادی بر دقت و تمرکز فرد بگذارد.
در ظاهر بیوچی تحرک و جابجایی کمتری نسبت به چام کیو دارد؛ اما موضوع اصلی این فرم تولید نیروی انفجاری در فاصله کوتاه برای آسیب رساندن به حریف است؛ جایی که روش‌های معمول دیگر پاسخ گو نیست. درحقیقت با کمک گرفتن از مکانیک و گشتاور بدن میتوان نیروی انفجاری درون بیوچی را کشف کرد و در فواصل کوتاه از آن بهره جست.
فلسفه آشکار فرم بیوچی، نحوه استفاده از این فرم را آشکار می سازد؛ جایی که تمرین های این فرم و ضربات انگشت پرتابی هرگز بطور واقعی اهداف ضربه را مشخص نمی کند در حالی که هنرجو می داند هدف ضربه ها کجاست و چه زمانی باید واقعا باید از آنها استفاده کرد.
سایر حرکات و دفاع ها نیز در راستای بازگشت نیرو به خط اصلی و خط مرکزی بدن طراحی شده است، به گونه ای که اگر شخص از حالت عادی خارج شده و یا بصورت غافلگیرانه تحت شرایط نامناسب قرار بگیرد ، نیروی حریف را کنترل کرده و شرایط خود را بازیابد.
نکته دیگر این فرم درک مسئله استفاده از سلاح مناسب در فاصله نزدیک است جایی که دیگر ضربات معمول مشت و یا پا کارایی خود را از دست میدهند.
اما نکته دیگر ساختار شکنی این فرم است. در وینگ چون شعار “کوتاه ترین و سریع ترین فاصله بین دو نقطه خط مستقیم است ” نمادی از این سبک است و حرکات و حملات، در خط مرکزی بدن طراحی شده اند. اما برای یک هنرجوی پیشرفته مسیر دایره‌ای نیز کوتاه ترین و سریع ترین مسیر ممکن است! در شرایطی که مبارز در حالت اضطرای قرار دارد گاهی مسیر دایره ای موثر تر و سریع تر عمل کرده و به کنترل شرایط کمک کند. در بیوچی همچنان خط مرکزی به عنوان یک اصل بدون نقض ادامه پیدا میکند در حالی که ضربات دایره ای برای همبستگی با خط مرکزی معرفی می شوند.
فرم بیوچی ضمن حفظ وحدت فرم های قبلی، ویژگی های ساختار شکنی را معرفی می کند که برای شرایط خاص و ویژه قابلیت اجرا داشته باشند.
در پایان برخلاف تصور نادرست؛ که فرم بیوچی نقاط ضعف وینگ چون را نمایش میدهد، این فرم نشان دهنده هوشمندی وینگ چون در طراحی همه حالت های درگیری است؛ جایی که سبک برای لحظات اضطراری و شرایط خطرناک نیز طرح و یک فرم ویژه را در نظر گرفته است.
فرم سوم وینگ چون قسمت آخر پازل را در اختیار هنرجو قرار می دهد و به او کمک می کند تا با دانش گذشته و مهارت های این فرم، قدم در راه سیفو شدن بردارد.

سیفو کیست؟!

بیوچی مانند سیولیم تائو ساختار اصلی را به هنرجو می آموزد و تکنیک های آن در آدمک چوبی بطور ویژه و پیشرفته گسترش می یابد؛ درست همانند چام کیو.

مقاله آدمک چوبی

اصطلاح همیشگی” بیوچی به غریبه‌ها آموزش داده نمی شود” از گذشته تا امروز همراه وینگ چون کاران بوده و هدف اصلی این شعار برای درک صحیح این فرم خطرناک است.

گردآوری شده در گروه آموزشی سیفو